Van Durango (Colorado) naar Moab (Utah)

Zaterdag, 15 april 2006

Een ingelaste rustdag. Lekker uitgeslapen. Bert is na het ontbijt naar Wal-Mart gegaan om zijn foto's op een DVD vast te leggen (voor slechts $ 2,- voor 314 foto's). Ik ben lekker op mijn kamer gebleven om de site bij te werken en de verdere regeling met mijn auto vanaf Las Vegas te regelen. 's Middags een paar uur Durango "down town" in geweest en er weer ingetrapt. Bert en ik kwamen weer een vinylzaak (LP's) tegen en hebben een paar lp's gekocht. Ik heb twee van de Rolling Stones gevonden en eentje van mijn vrouwelijke favoriete Joni Mitchell, te gek. Deze avond een samengestelde pizzapunt genomen met veel knoflok, Bert had trouwens ook knoflook, dus dat scheelde wederzijds. Daarna naar "Shoot in Bluesclub" op de hoek van de Main Avenue en daar 2 livebands (blues en jazzyblues) beluisterd. Na 2 weken Louisiana en Mississippi achter ons misten we de blues, maar deze avond deed ons weer daaraan denken. Allen geen zwarte blues (stevige negers) maar blanke blues. Gezellige avond.

Zondag, 16 april 2006

Vanochtend de wekker om 7.00 uur en 1 ste Paasdag. Is dit vakantie? Tijdens mijn werkdagen stond mijn wekker op dat tijdstip. Nou ja het zal wel zo moeten. Ontbijt in de zaal. Bert vroeg een tafel verderop aan een Duitse gezin hoe ze aan die gekookte eieren kwamen. Ze hadden het zelf gekookt en beschilderd. Leuk. Even later kwam het duitse meisje van 5 jaar met een gekookt eitje naar Bert toe en overhandigde deze aan hem. Leuk en attent. Nadat het duitse gezin uit de zaal verdwenen was kwam het dutse meisje speciaal naar mij toe met een gekookt ei. Lief ja! Nu op weg naar nieuwe avonturen.
Van Durango over de weg [160] via Pagosa Springs-South Fork-Del Norte- Monte Vista en Alamosa de weg [150] naar "Great Sand Dunes National Park" gereden. Mooie route door de bergen en een aantal keren een stop ingelast om van de mooie bergen en views te genieten. Een watervalletje de "Treasure Falls) tussen Pagosa Springs en South Fork gefotografeerd en gezocht naar de waterspreeuw en soort ijsvogel (King fisher) gezocht, niet gezien. Lekker geluncht bij een beekje. In de verte op de weg [150] konden we al de "sand dunes" waarnemen tegen de bergen aan. Mooi om te zien hoe de zandduinen tegen de "Sangre del Christo Moutains" aanligt. Imposant. Daar aangkomen, onze parkkaart getoond en het visitor-centre bezocht. Het lijkt wel een grote zandbak (het Scheveningen van Colorado) met daar tegenaan de hoge "zandduinen". Ook de zogenaamde Blue moutainbird kunnen fotograferen, prachtig. besloten om maar niet de hoge zandduinen te beklimmen, we krijgen alleen maar zand in onze schoenen. Via een binnenroute de weg[17] opgezocht. Onderweg nog even San Luis Lakes State Park bezocht. Een moi blauw meer, echt een recreatieplek voor de Amerikaan. Toen verder via Hooper weg [17 de weg [285] naar Salida genomen. In Salida Travel Lodge Inn betrokken. Tot nu toe was dit volgens ons de grootste kamer (zefs een zithoek) Oja, vlakbij dat park Sanddunes dacht Bert een kudde bizons te hebben gespot. Ik zei Bert volgens mij zijn het koeien. Achteraf met de kijker waren en koeien en ik zei tegen Bert dat hij de Koebizon had ontdekt! Ziet Bert het verschil tussen een bizon en koe wel?

Maandag, 17 april 2006

Joke Jansen vanochtend gefeliciteerd met haar verjaardag. Ik wens haar tevens sterkte met de komende ingrijpende operatie. Tijdens ons ontbijt naast de balie van het motel gepraat met de Poolse eigenaresse. Er schijnen veel Poolse moteleigenaren in Colorado te werken. Nu begreep ik ook die grote kaars op de balie met een foto van de vorig jaar overleden Poolse paus. Via vooral de binnenwegen {[50], [92], [50], [I-70] en de [128] naar Moab vlak onder Grand Junction in de staat Utah. Weer zo'n prachtige route in de zon (stevige wind) door de "Sawatch Range" bergen en aan de rand van de Gunnison National Forets gereden. Op de weg [128] en de [I-70} naar Moab genoten van een ander mooi landschap. In het toeristisch plaatsje Moab was het seizoen al begonnen en dat merkten aan het onderhandelen met de motelletjes. Viel dit keer tegen, maar uiteindelijk geslaagd.

Dinsdag, 18 apri; 2006

De wekker om 6.45 uur. Vandaag wilden we raften (rubberboot) op de Coloradorivier. We zagen vaak die mooie plaatsjes van wilde raftpartijen. Zoals vaker is het zoeken naar de loctie van wat dan ook. En alles is groot qua afstanden, het is steeds weer wennen. Wanneer een amerikaan zegt vlakbij, dan is het voor ons stukken verder. Think big, niet? Ons eerste adresje bleek niet meer te bestaan. Uiteindelijk eentje "Canyoning Voyaging Adventures" gevonden aan de Mainstreet die 's middags nog plaats had en we ons om 13.30 uur moesten melden ($ 39,-). De rafttocht duurde tot 17.30 uur. Ook nog rubberschoenen gehuurd. De ochtend hebben we lekker uiteindelijk achter ons motelletje zonnend in onze zwembroek, heerlijk met een boek in de hand. Hiervor werden we door zo'n arrogante amerikaan op een een of andere campground aan de Colairadoriver weggestuurd. Klote-amerikaan, we lagen net zo lekker in de zon! We zijn in een kleine bus met trailer waar 3 raftboten en 4 kayaks op zaten richting de Colarado gereden en ons (14 mensen) daar afgezet (17 mile verder). In elke rubberboot kunnen 10 mensen, we hadden meer ruimte dan gewoonlijk. Eerst in de raftboot en later ben ik in een 1-persoons kayak gegaan. Dat was cool zeg, zo tegen en door de golven heen de raftboot volgend. Bert en ik hadden veel wildere stroming verwacht. Qua natwordingsbeleving was het matig. Het had veel wilder en natter gemogen. Misschien krijg ik in de rest van mijn vakantie nog een kans. De tocht op de Colorado tussen de steile canyonwanden is prachtig, dat wel.

Woensdag, 19 april 2006

Wekker om 7.00 uur en vandaag de Arches (natuurlijke steenbogen) bezoeken. Ca. 8.30 het visitor-centre bezocht en toen het park ingereden. Dit park " Arches National Park" ligt vlak tegen Moab aan. Ook hier kan je twee dagen rondspoken. Na een paar mooie view-looks een trail door een nauwe canyon gedaan. Daarna de Petrified sanddunes (versteende zandduinen) bezocht, weer eens wat anders dan de huidige zandduinen die we eerder hadden bezocht. Daarna de "Balanced Rock" (eenzame rots met een kop erop) bezocht en daarna onze eerste "echte" arches (Double arch, Turret arch en de north- and south windowarch) bezocht. Om die laatste archen konden we mooi omheen lopen. Daarna de Delicate arch (die moet je bezoeken) bezocht na een 3 miles lange tocht (40 minuten heen en 25 minuten terug) omhoog naar de arch. Prachtig!!!!!!!! Nog een paar overlook-views en dan om 15.30 uur terug. En jawel, weer mooi zonnig weer. Ik heb een donkerbruine kop die ik jaren niet meer heb gehad.