Van Chinle; Arizona naar Durango; Colorado)

Donderdag 13 april 2006

Vanochtend vroeg wederom wakker geschrokken van lawaai. Ditmaal door een een of andere coyotehond. Maar goed dat ik een stapel oordoppen in mijn koffer heb liggen, ik zal ze met tijd en wijle nodig hebben voor mijn gevoelige oortjes. In het motel een lekker ei-spek-kaas ontbijt genoten, dus een goede basis voor een deel van de dag. We wilden bijna weggaan en Bert zei stop!. Mijn tas met papieren, ik zie mijn tasje niet. Nou dat was stressen voor Bert en mij. Hij naar motelkamertje gerend, niks. Zou hij het in het restaurant hebben laten ligen? Nog effe goed in de auto kijken. Ja hoor op de derde stoelrij lag het verborgen in een een of andere plasticzak. Dat is het nadeel van een te grote auto, we verliezen het overzicht zo, niet? Nu het visitor-centre bezoeken van "Canyon de Chelly" national monument in Oost-Arizona. Hier hebben de Anasazi (toenmalige indianen,boeren) diverse woningen achtergelaten in de nissen van toernhoge zandsteenwanden. Deze ondergrond diende tevens als ondergrond voor Anasazi-kunst. De ruines van het "Witte hus ruin" hebben we via een mooie trail (de canyon in) van 1.5 mile in het dal kunnen bereiken. Je voelt je nietig als je daar beneden staat tussen die hoge canyonwanden. Prachtig. De Navajo-indianen/ boeren leven nog altijd zomers in de canyon en s' winters hoog op de hellingen. Bert en ik hebben nog vele view-points bezocht op de south-rim (zuidkant van de canyon) en een enkele op de north-rim. Met die mooie gelige, bruinige rotskleuren is het een prachtig monument om te bezoeken. Trouwens prachtig weer voor een hemdje (25-30 0C). Via Tsaile, Round Rock, Rock Point en Mexican Water naar Farmington gereden naar ons uiteindelijke motelkamer. Onderweg aan de oostkant van de weg 191 voorbij Round Rock hebben we onze eerste tafelbergen van rode steen (je weet de bergen met een plateau waarop een indiaan zijn omgeving aftuurt) gespot. Prachtig gezicht in dat weids landschap. Onderweg zagen we het bordje "Four states point" het enige punt in de USA waar 4 staten op een punt kruisen. Dit zijn de staten Arizona, Utah, New Mexico en Colorado. Jullie weten hoe toeristen in elkaar steken, Bert en ik besloten toch even van de route af te wijken (4 mile)om die locatie te bezoeken. We waren al vrij laat op dat punt net als andere amerikanen die daar al waren. De poort was dicht, maar konden toch lopend naar het markeringpunt lopen. Het is een plateau met daarop getekend de vier kwadranten van de 4 staten en de juiste richting natuurlijk. Geinig meer niet en wij kunnen zeggen zoals een goede toerist betaamt vertellen dat we er zijn geweest. Het geheel hier wordt door Navojo-indianan beheerd, maar geen indiaan na 17.00 te zien. Het scheelde ons ook entreegeld, een gelukje dus. We zijn vrij laat in Farmington aangekomen (20.45 uur). In het plaatsje Shiprock waar we ca 22 miles rijden geen motel te vinden was. In een gesprek met de moteleigenaar bleek dat de plaatselijke indianen daar geen motels in hun plaatsje dulden, wel casino's. Het is maar waar je de prioriteiten legt, niet? Ons motel waren de kamers nog niet voorzien van wireless internet. Maar we mochten toch gebruik maken van zijn password om van zijn internetverbinding gebruik te mogen maken, aardig indiase man. Jawel alweer een Indiase eigenaar.

Vrijdag 14 april 2006

Vanochten een Subway opgezocht een een 6" (inch) tonijn met groenvoer op een verwarmd broodje genuttigd. Heerlijk. Nu via Shiprock de weg 491 genomen en naar het Nationaal Park "Mesa Verde" gereden. In dit gebied hebben van de 1ste tot de 15de eeuw na Christus Anasazi deze cayon en land bewoond. Het is een park waar je wel 2 dagen kunt vermaken, wij doen het niet. Onze parkkaart getoond (scheelt weer $10,-). In het park hebben we ons laten inboeken voor een excursie, door een parkwachter (ranger), naar de "Cliff Palace". Het verhaal van deze excursie gaat over het leven van de Anasazi in dit gebied en hoe ze hebben kunnen overleven. De ranger bracht het leuk. Vor de rest in het park hebben we een enkele view-locatie bezocht. We vonden ons bezoek aan het vorige park Canyon de Chelly" imposanter. In dit park van vandaag zagen we ook nog de sporen van een giganitische brand die eind jaren '90 daar had gewoed. Het zal nog jaren duren totdat het groen daar zal overheersen boven al die verbrandde bomen/struiken. Het was weer een warme, zonnige dag en we waren in de middag al vrij snel moe. We zijn deze keer wel snel wegggaan om op tijd een motelletje te vinden in Durango. Bert was weer op zijn best met een verhaal richting receptie bij de keten "Best Western". Een van de betere motelketens. Bert wist met zijn charme en glimlach de pris voor 2 nachten van $140,- naar @100,- naar beneden te drukken. Bert je mag blijven! Daarna Wal-Mart bezocht, overal zitten ze aan de rand van steden, dus zoeken en relatief veel rijden. Ik heb daar een goedkope windjack (in elk geval iets) gekocht die ze me in Memphis hadden bestolen. Even een lekker Mexicaantje met Budweiser genuttigd en op naar onze luxe motelkamer.

Even nog wat anders. Bert heeft natuurlijk ook vele mooie foto's gemaakt en deze willen we jullie (vooral degenen die erom hebben gezeurd) niet onthouden. Geniet er maar van.